Bir satış temsilcisinin fazla mesai davasının temyiz müracaatını değerlendiren Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, artı mesainin ispatında diğer delillerle birlikte telefon GPRS kayıtlarının da delil olarak değerlendirilmesi gerektiğine hükmetti.
Bir ilaç firmasında hap ve tıbbi tanıtım mümessili olarak çalışan genç, ayrıldığı işyerinden artı mesai alacağı olduğu gerekçesiyle İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Duruşma, davacı satış temsilcisinin hafta içi 07.30 da çalışmaya başlayıp akşam saat 22.00 ye kadar çalıştığını, cumartesi günleri de 08.00 den saat 14.00 e değin çalıştığını, artı çalışma ücretinin ödenmediğini ileri sürerek; alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istedi.
Davalı şirket sahibi ise davacının mesaisini kendisinin ayarladığını, prim alacağını daha pozitif desteklemek için kendi ricası ile pozitif çalışmasının fazla mesai olarak kabul edilemeyeceğini, kendisine prim ödendiğini ve primlerin olası artı mesai alacağından mahsubu gerektiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini istek etti.
Mahkeme; pozitif mesai ücreti alacağının reddine karar verdi. Kararı davacı satış temsilcisi temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Emsal nitelikteki kararda, GPRSS kayıtlarının artı mesaiyi ispatta delil sayılacağı belirtildi. Kararda şu ifadelere yer verildi:
“Pozitif çalışma yaptığını bahis eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını içeren bordro sahteliği kanıt edilinceye değin belli kanıt niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen pozitif çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fiziksel olayda, dosya kapsamından, davacının değişmez vergi+ kotaya ast prim usulü ile çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece artı çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği gerekçesiyle istek reddedilmişse de davacının artı çalışmalarının daha pozitif prim elde etmeye karşın olarak yapıldığı davalının zımnen kabulündedir. Davacıyla yapılan meslek sözleşmesi 8. maddesinde alıştırma sürelerini işverenin belirleyeceği, 12. maddesinde ise işçinin ziyaret planlarını işverene sunmak ve buna uyarlamak zorunda olduğu düzenlemesi mevcuttur. Davacı kanıt olarak telefon, GPRS kayıtları, işverene sunduğu raporlar ve tanık beyanlarına dayanmış, telefon GPRS kayıtları ile raporlamalar bir arada değerlendirildiğinde fazla alıştırma alacağının kanıt edeceğini belirtmiştir. Davacı tanıkları davacıyı programında belirttiği gün ve saatte görmüş kişiler olup davacı işi gereği böylece fazla doktor ve eczacı ile gün içinde kısa süreli tanıtım ve satış amaçlı görüşmektedir. Telefon GPRS kayıtları celbedilmediği gibi şikayetçi tanıklarının davacıyı kısa süre görmüş olduğundan beyanlarına asalet edilemeyeceği ve sanık şahit beyanlarında davacının egzersiz süresinin 44 saat olup yasal süreyi aşmadığı dolayısıyla pozitif çalışmanın kanıt edilemediği gerekçeleriyle reddi isabetsiz olmuştur. Mahkemece davacıya ait kanıt kısmında bildirilen telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, işverene haftalık sunulan raporlar celbedilerek bütün deliller birlikte değerlendirilerek artı alıştırma alacağı hakkında hüküm kurulması gerekirken yetkisiz analiz ile yazılmış gerekçeyle talebin reddi isabetsiz olmuştur. Temyiz olunan kararın yukarıda yazılmış sebepten bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.”