Paskalya, Ukrayna ve kötülüğün ısrarı

(Susan Tibbles / The Times İçin)

İsa’nın dirilişinin Yeni Ahit kayıtlarında, hiçbir pasaj, Mecdelli Meryem’in havariler Petrus ve Yuhanna’ya verdiği nefes nefese beyanından daha dokunaklı değildir: “Rab’bi mezardan çıkardılar ve onu nereye koyduklarını bilmiyoruz. ” Ukrayna’da bu karanlık anda çok sayıda ailenin, savaşın ortasında sevdiklerini ararken aşağı yukarı aynı şeyi söylediğini hayal edebiliyoruz: “Onu nereye koyduklarını bilmiyoruz.”

Toplu mezarlar gün yüzüne çıkarılıyor. Elleri arkadan bağlı infaz edilen siviller yol kenarına bırakıldı. Tüm şehirler esasen haritadan silindi. Kurtarıcılar, yaşayanları ve ölüleri, korunaklı ya da evsizleri ya da molozların altında gömülü olanları ararlar.

Hristiyanların Tutku anlatısı dediği hikaye, bize dünyadaki kötülüğün varlığını hatırlatıyor – sanki böyle bir hatırlatmaya ihtiyacımız varmış gibi.

İsa’nın terbiyeli ve nazik bir adam olduğunu, yumuşak başlıları müjdeleyen ve takipçilerine diğer yanaklarını çevirmelerini söyleyen, barışçıları övüp ısrar eden biri olduğunu kabul etmek için İsa’nın Tanrı’nın oğlu olduğuna dair Hıristiyan inancını paylaşmanız gerekmez. Onun peşinden gitmek isteyenler, mahkûmları ziyaret etmeli, yabancıyı karşılamalı, yetimlere ve dullara bakmalı ve onun “en küçüğü” dediği kişilere dikkat etmelidir.

Yine de, nazikliğine ve merhametine rağmen, dünyevi güçten feragat etmesine rağmen, İsa Romalı yetkililerin elinde bir isyancının ağır ağır, dayanılmaz ölümüyle öldü. Evet, dünyada kötülük var.

Ukrayna halkı bunu çok iyi anlıyor. Provokasyon olmadan, komşu bir otokrat, doyumsuz egosunu egemen bir ulusu işgal ederek, korkunç bir kayıp ve yıkım bedeli ödeyerek beslemeye karar verdi. İsa’nın takipçisi olduğunu iddia eden bu deli, “adil savaş” teorisini hiçe sayarak Ukrayna’ya karşı yürüttüğü savaşı kovuşturuyor.

Daha da kötüsü, Vladimir Putin bu kötülüğü Rus Ortodoks Kilisesi’nin bariz kutsamasıyla gerçekleştirmiştir. Silahlı kuvvetlere adanmış ve Moskova’nın eteklerinde bulunan yeni bir Ortodoks katedrali, Putin ve danışmanlarını muzaffer bir şekilde tasvir eden devasa bir mozaik içeriyordu. 2014 yılında Rusya’nın Kırım’ı fethini kutlamak. Sahnenin yukarısında, Kutsal Bakire Meryem koruyucu peçesini attı ve bu, ilhakın ilahi bir şekilde onaylandığını düşündürdü.

Geri tepme hızlıydı ve görüntü, katedralin kutsanmasından önce kaldırıldı. Konudan haberdar edildiğinde, Putin’in açıklama yaptığı bildirildi“Bir gün minnettar torunlarımız başarılarımızı takdir edecek. Ancak şimdilik bunun için çok erken.”

Çoğu zaman, kötülük ve ego el ele yürür. Ve İsa’nın takipçisi olduklarını iddia edenler çok sık olarak bu tür kötülükler yapmışlardır.

Haçlı Seferleri ve Din Savaşlarından Açık Kadere, Engizisyon ve kölelik belasından Ebu Garib’de “gelişmiş sorgulama” ve sınırda ebeveynlerinden ayrılan çocuklar, Hıristiyan olduğunu iddia edenler şiddet ve kötülüğe ortak oldular. Putin’in Ukrayna’yı karşılıksız işgali sadece en son örnek.

Mecdelli Meryem çılgınca İsa’nın cesedini aradıktan sonra 2.000 yıldan fazla bir süre boyunca kötülüğün devam etmesinden ne çıkarıyoruz? Yüzyıllar boyunca ilahiyatçıların falanksları, sosyal koşullardan insan doğasına kadar her şeyi suçlayarak onu açıklamaya çalıştılar.

Ama gerçek şu ki, dünyadan kötülüğü ortadan kaldırmadık ve tasarladığımız caydırıcılar – utandırma, hapsetme, yaptırımlar, savaş suçları mahkemeleri – şiddetin bir kısmını durdurmuş olabilir, ancak kesinlikle kötülük olayını ortadan kaldırmadılar. .

Bu bizi, özellikle de kendilerini İsa’nın takipçisi olarak tanımlayanları, Paskalya’nın bu döneminde nerede bırakıyor? Uzlaşma ve tazminat sorumluluğunu üstlensek de, geçmiş on yılların ve yüzyılların kötülüğünü geri alabileceğimizi beklemek gerçekçi olmaz.

En iyi stratejimiz, daha büyük bir tehlikeye yayılmadan önce elimizdeki kötülüğü ele almaktır. Ukrayna örneğinde, birçok ülke Putin’e karşı birleşti ve en azından şimdilik hesapları şiddetin şiddetle karşılanmaması gerektiği yönünde.

Böyle devasa güçler karşısında, savaşın ezici kötülüğünü ortadan kaldırmak veya düzeltmek için yapabileceği çok az kişi var gibi görünebilir. Ancak, insani yardım kuruluşlarına katkı sağlayarak, Rus Ortodoks suç ortaklığını açıkça kınayarak ve evet, dua ederek küçük şekillerde hareket edebiliriz. Gibi İncil diyor ki, biz ağlayanlarla birlikte ağlarız. Ve hayır, Putin komşu ulusları korkunç istilası nedeniyle bir Ortodoks katedralinde kahramanlaştırılmayı hak etmiyor.

Yeni Ahit’teki diriliş anlatısı, kötülüğün varlığına tanıklık eder. Ama Paskalya aynı zamanda bir umut hikayesidir. Mecdelli Meryem İsa’yı buldu ve bu keşifle ilgili Hıristiyan yorumu, son sözün kötülüğün ve ölümün olmadığıdır.

Dartmouth Koleji’nde profesör ve bir Piskoposluk rahibi olan Randall Balmer, “Kötü İnanç: Irk ve Dini Hakkın Yükselişi”nin yazarıdır.