Op-Ed: Kürtaj hikayemi neden şimdi anlatıyorum

Cinsiyet eşitliği ve kadın haklarının açık sözlü bir savunucusuyum ve eyaletin cinsel sağlık ve üreme sağlığı hizmetleri sunan en büyük toplum sağlığı merkezleri ağı olan Planned Parenthood in California’nın lideri olarak, “” kelimesinden korkmuyorum. kürtaj.”

Ama her zaman doğrudan konuşmadım. Ve şimdiye kadar kendi kürtaj hikayemi anlatmadım.

Görüyorsunuz, mahremiyeti vurgulayan bir nesilden geliyorum. Kürtaj hakkında doğrudan konuşmak yerine “seçim” ve “seçme hakkı” üzerinde durduk. Parmak uçlarında dolaştık, aslında kürtajın sorunlu, hatta utanç verici olduğu ve son çare olarak yasal olması gerektiği fikrini benimsedik.

Ama henüz sesini duyurmamış olanlarımız daha fazla susamaz. Kürtajın, bu çok önemli insan hakkı konusunda aşırı görüşlere sahip bir azınlığın bölücü, insanlıktan çıkarıcı mesajlarıyla yanlış karakterize edilmesine ve damgalanmasına izin veremeyiz.

Amerika Birleşik Devletleri, 1973’te Roe ile Wade arasındaki kararın verilmesinden bu yana kürtaj hakları açısından en önemli yılla karşı karşıya. Ve bu sadece Dobbs ve Jackson Kadın Sağlığı Örgütü’nde bekleyen Yüksek Mahkeme kararı meselesi değil, Mississippi davası da değil. muhtemelen Roe’yu devirecek.

Yüksek Mahkeme, Texas’ın SB 8’inin geçen yıl yürürlükte kalmasına izin verdiğinde, eyalet düzeyinde barajlar açıldı. 500’den fazla kürtaj kısıtlamalar getirildi Bu yıl şimdiye kadar 40’tan fazla eyalette. Idaho kısa süre önce Texas’ın yasağını kopyaladı. Arizona, 15 haftalık bir yasağı geçen Mississippi ve Florida’yı takip etti. Ve daha geçen hafta Kentucky’nin Yasama Meclisi eyalette fiilen yasaklanmış kürtaj yeni düzenlemeler getirerek, ancak bunları yerine getirmek için hiçbir mekanizma sağlamayarak.

Bu eyalet yasaklarına karşı koymak ve sürdürdükleri damgalamayla mücadele etmek için Planlı Ebeveynlik insanlardan kişisel hesaplarını paylaşmalarını istiyor kürtaj Ama ben aynısını yapmadıysam, başkalarından hikayelerini herkese açık hale getirmelerini istemenin bir parçası olabilirim?

16 yaşındaydım ve erkek arkadaşımla cinsel olarak aktiftim. Derinlerde bir yerde hamile olduğumu biliyordum ama yaşadığım lekelenmenin belki de dönemimin hala ufukta olduğunu umuyordum. O yaşta, karanlık bir korku ve utanç tünelindeydim ve yardıma ihtiyacım olduğunu nasıl ileteceğimi bilmiyordum. Bu yüzden günlüğüme yazdım ve annemin onları keşfetmesi, neler yaşadığımı anlaması ve bana ihtiyacım olan rehberliği vermesi için umutsuzca evin etrafında bıraktığım küçük notlar yazdım. Hamile kalmaktan korktuğumu, intiharı düşündüğümü, hiç bu kadar korkmadığımı yazdım.

Sonunda, annem notlarımı buldu. Beni dinledi, randevusunu aldı ve o andan itibaren her şeyi ayarladı. O anda anneme ve yardımlarına duyduğum minnettarlığı anlatmaya kelimeler yetmez. Beni kliniğe götürdü, hizmetin parasını ödedi ve eve geldiğimizde benimle ilgilendi. Destekleyici bir ailem ve komplikasyonsuz bir kürtajım vardı. Ama neredeyse tabu bir konu olarak kaldı. Aslında, bu konuyu annemle daha önce hiç konuşmadım ve bugüne kadar babamın bilip bilmediğine dair hiçbir fikrim yok.

Kürtaj hakkında daha fazla konuşmalıyız. Kürtaj sağlık hizmetidir. Biliyoruz Amerikalıların çoğu hamileliği sonlandırma hakkını destekliyor. Ve biliyoruz ki bir dönüm noktası UC San Francisco çalışması Beş yıl sonra, kürtajı seçenlerin %95’inden fazlası bunun doğru karar olduğunu söylemeye devam ediyor.

Bu hikayeleri açık ve dürüst terimlerle duymanın zamanı geldi. Bugünün kürtaj hikaye anlatıcıları Siyah, kahverengi, LGTBQ+, genç, yaşlı, zengin, fakir, ünlü ve kapı komşunuz. Ne kadar çok konuşurlarsa, kürtajın neden onlarca yıl önce damgalanması gerektiğini bize o kadar çok hatırlatıyorlar.

Devletin peş peşe acımasız ve aşırı kürtaj yasakları uygulamasına tanık olurken ve Roe vs. Wade’in olası bir şekilde devrilmesini beklerken, kendi ihtiyaçlarına düşmanca bir sağlık sisteminde gezinmek zorunda kalan ve bunu bulan insanların acısını çekmeden edemiyorum. kolayca erişilebilir olması gereken bakımı bulmak için yüzlerce kilometre seyahat etmek zorunda kalıyorlar. Şanslı olanlardan biriydim. Bir destek sistemim vardı. İhtiyacım olan bakımı karşılayabilirdim ve yakındaki bir sağlayıcıdan alabilirdim. Ancak pek çok insan destekten, bakım arama olanağından, güvenli tıbbi tedaviye erişimden ve dayanacak kimseden yoksun.

Bu benim hikayem ve benim gibi milyonlarca kişinin hikayesi. Kürtaj oldum. Bugün sahip olduğum hayatı, sahip olduğum aileyi ve takip edebildiğim kaderi hak ediyorum. Artık hayatım mümkün çünkü uygun sağlık hizmetlerine, kürtaja erişimim vardı.

Jodi Hicks, şirketin başkanı ve CEO’sudur. California Planlanan Ebeveynlik İştirakleri.