Televizyon bölünmüş ekranı hikayeyi anlattı.
Bir tarafta, Temsilciler Meclisi’ndeki Cumhuriyetçiler, sözcü olarak Temsilci Kevin McCarthy’yi seçmek için dört günlük tıkanıklık boyunca ihtiyaç duydukları 15 oylamanın dördüncüsünü çalıştılar.
Öte yandan, Senato Cumhuriyetçi lideri Mitch McConnell, iki partinin de üzerinde bir başarı için birbirlerini tebrik ederken Başkan Biden’la birlikte gülümseyerek durdu: Ohio Nehri üzerindeki çökmekte olan bir otoyol köprüsünün yerini alacak 1,6 milyar dolarlık bir anlaşma.
Bir yanda partizan disfonksiyonu. Öte yandan, eski moda bir anlaşma.
Biden, uzun süredir tartıştığı partnerine iltifatlar yağdırmak ve eve bir ders götürmek için bu anı değerlendirdi.
McConnell (R-Ky.) için “Pek çok konuda anlaşamıyoruz” dedi. “Ama önemli olan şu: O sözünün eri. … Tüm ülkeye önemli bir mesaj verdiğine inanıyorum: Birlikte çalışabiliriz. İşleri halledebiliriz.”
McConnell, Biden’ı övecek kadar cüretkar değildi, ancak daha büyük bir konuda aynı şekilde karşılık verdi.
“Bunlar gerçekten partizan zamanları” dedi. “Ama ben her zaman, kim seçilirse seçilsin, her şey bittiğinde üzerinde anlaşabileceğimiz şeyler aramamız gerektiğini düşünüyorum.”
Geçen hafta Meclis katındaki kavgada bir kazanan varsa, bu McCarthy (R-Bakersfield) değildi. McCarthy konuşmacının işini aldı, ancak yol boyunca o kadar çok güç verdi ki, muhtemelen bir Pyrrhic zaferiydi. Başarısız olduğunu memnuniyetle görecek kurum içi eleştirmenler arasında, yalnızca dört oyla evcilleştirilemez bir çoğunluğa sahip olma zorluğuyla karşı karşıya.
Gerçek kazanan, orada olmayan bir adamdı: Anarşik olmayan Senato GOP’un soğukkanlı lideri McConnell.
Bu bölünmüş hükümet yılında bir noktada, Kongre bir krize girecek – belki de federal borç limiti üzerinde bir açmaz veya hükümet harcamaları konusunda tıkanma. Cumhuriyetçi tarafta yalnızca bir kişi felaketi önleyecek güce ve beceriye sahip olacak ve bu kişi McCarthy olmayacak; Biden’ın kurnaz, sevilmeyen meslektaşı McConnell olacak. Meclis’teki işlev bozukluğu sayesinde artık Kongre’nin vazgeçilmez adamı.
Bu nedenle Biden, kuzey Kentucky’yi güney Ohio’ya bağlayan dev köprünün altında iltifatlar yağdırıyordu. McConnell’in yardımına ihtiyacı olacağını biliyor.
2021’de Kongre’den geçen altyapı tasarısı, McConnell açısından iki partililik için yüksek bir su işaretiydi; on yıllardır üzerinde çalıştığı bir proje olan köprüyü de içerdiği için büyük ölçüde destekledi.
Ancak Kongre’nin hükümetin çalışmaya devam etmesi için harcama yasalarını geçirmesi gerekiyor. Ve yılın ikinci yarısında Hazine, federal hükümet borçlanmasının yasal sınırı olan (şu anda 31.4 trilyon dolar) borç tavanına ulaşmayı bekliyor.
Bu noktada, Kongre’nin finansal piyasaları çökertebilecek bir temerrüdü önlemek için limiti yükseltmesi gerekecek.
Bu filmi daha önce gördük. 2011’de, Başkan Obama’nın ilk döneminde, bugünkü Özgürlük Grup Toplantısının öncüleri olan Meclisteki çay partisi Cumhuriyetçileri, federal hükümeti borçlarını ödememe tehdidinde bulundu.
Dönemin Meclis Başkanı John A. Boehner (R-Ohio) kendi çoğunluğunu yönetemiyordu; Beyaz Saray yardımcıları, Boehner’ın “pizza getiremeyeceği” konusunda şaka yaptılar. McConnell ile Obama’nın başkan yardımcısı Biden arasında, uzun vadeli açık indirimi karşılığında borç tavanını yükselten bir anlaşmaya varmak için haftalarca süren müzakereler sürdü. (Açık uzun süre düşmedi, ancak kriz önlendi.)
McConnell’in Demokratlarla çalışmak için sağlam bir siyasi nedeni var: Partisinin kaos partisi imajı edinerek kendisine zarar verdiğine inanıyor.
GOP, geçen yıl Senato’da çoğunluğu kazanmaya ve McConnell’i en çok istediği işe, çoğunluk liderine geri getirmeye acı verici bir şekilde yaklaştı. Ancak seçmenler, eski Başkan Trump tarafından seçilen ve onaylanan adayları – Georgia’da Herschel Walker, Pennsylvania’da Mehmet Öz, Arizona’da Blake Masters – reddetti ve Senato Demokratların elinde kaldı.
McConnell, geçen yıl NBC ile yaptığı bir röportajda, bağımsız seçmenler ve ılımlı Cumhuriyetçiler “bizim biraz nahoş olduğumuz ve kaosa meyilli olduğumuz” sonucuna vardılar.
“Birkaç durumda bize çoğunluğu sağlayacak kadar güvenmediler,” dedi.
Amacı, muhafazakarlığın daha düzenli bir versiyonuna yönelerek GOP’un imajını detoksifiye etmektir.
McConnell’in eski bir yardımcısı olan Scott Jennings, geçen hafta “Amerikan halkından yönetim sorumluluğunu tekrar isteme konusunda aşmamız gereken yüksek bir çıtamız var” dedi. “Ara sınavdaki bağımsızlar, o çıtayı henüz karşılamadığımızı bize bildirdi. Ancak 2024’te Beyaz Saray’ı kazanmayı ve Senato’yu geri kazanmayı umuyorsak oraya gitsek iyi olur.”
McConnell bir ılımlıya dönüşmedi. Seçimden sonra gündemini partizan terimlerle özetledi: “Demokratların pervasızlığıyla savaşacağız ve sağduyulu muhafazakar değerlerimizi destekleyeceğiz.”
Ancak Biden gibi o da anlaşmaları kesmenin kendisine siyasi açıdan yardımcı olabileceğini biliyor.
Kongrede önümüzdeki iki yıl, iki taraf arasındaki işbirliğinden çok çatışmalara sahne olacak.
Ancak McConnell ve Biden arasında, tam da en çok ihtiyaç duyulduğunda, iki taraflılık için birkaç fırsat daha içerebilir.
Kaynak : https://www.latimes.com/politics/story/2023-01-08/mcconnell-big-winner-from-house-dysfunction