Kiev banliyölerinde yıkım nedeniyle normale dönüş durduruluyor

BORODYANKA, Ukrayna —

Futbolcu anne arabasını, daha iyi zamanların içi boş, bombalanmış bir kalıntısı olan kasaba kültür merkezinin kömürleşmiş kalıntılarının hemen yanına park ediyor. Oğlu, beyaz sınır çizgileriyle yeni boyanmış yeşil alanlara doğru fırlıyor..

32 yaşındaki Valentyna Shleyuk, 9 yaşındaki oğlu Artemi’yi işaret ederek, “O ve ben her şeyi birlikte yaşadık” diyor. “Bombalar, işgal, yıkım. Hep bodrumda saklanıyorduk. Neler olduğunu anladı. Ama o her zaman dışarı çıkıp oynamak istedi.”

Rus bombalarının, bombardımanlarının ve savaşların Sovyet döneminden kalma apartman bloklarını dövdüğü, çoğunlukla terk edilmiş Borodyanka kasabasında, özenle hazırlanmış bir sahada topları tekmeleyen çocukların görünüşte sıradan görüntüsü, sarsıcı bir an olarak kabul edilir. Kiev’in dışındaki zorlu şehirler, herhangi bir normallik duygusuna dönmekte zorlanıyor.

Rus kuvvetlerinin, bir ay süren işgal sırasında beklenmedik şekilde şiddetli direnişle karşılaştıktan sonra geri çekilmeden önce, Ukrayna’nın başkenti Kiev’in eteklerini işgal ederek işgalini başlatmasının üzerinden neredeyse üç ay geçti. Başkan Vladimir Putin’in saygıdeğer başkenti ele geçirmek için yıldırım hızıyla ilerleme beklentileri, manzaraya dağılmış Rus savaş malzemelerinin mezarlıklarıyla sona erdi. Moskova o zamandan beri askeri gücünü savaşın hâlâ devam ettiği doğuya ve güneye çevirdi.

Bugünlerde Kiev ve banliyölerinde hava sakin. Kazaya uğrayan Rus savaş makineleri, yollardan büyük ölçüde temizlendi ve sivil araçlar, açılan ateşle yok edildi. Ve kalıntıları sokaklara saçılan veya derme çatma mezarlara gömülen ölülere, genellikle olası savaş suçları için adli muayenelerden sonra, çoğunlukla uygun cenaze törenleri yapıldı. Patlamamış mühimmat bir tehdit olmaya devam ederken, Ukrayna askeri ekipleri ana yolları mayın, top mermisi ve diğer ölümcül döküntülerden temizledi.

Rus kara kuvvetlerinin nüfuz edemediği başkentin kendisinde, dikkatli bir gece sokağa çıkma yasağı ve sık sık hava saldırısı sirenlerine rağmen, bahar havasıyla birlikte normallik hissi geri döndü. Yetkililer, Kiev’in 3,5 milyon sakininin yaklaşık üçte ikisinin, Rusların 24 Şubat’ı işgal etmesinden sonraki günlerde toplu bir göç yaşayan bir şehre geri döndüğünü söylüyorlar.

Ancak Kiev dışındaki kasabalarda – bir zamanlar Moskova’nın talihsiz saldırısının ön cephesi olan başkentin kuzey batısındaki Borodyanka, Bucha ve Irpin gibi yerlerde – rutine dönüş devam ediyor. en iyi ihtimalle durmak. Savaş öncesi nüfusun sadece bir kısmı geri döndü. Çoğu, evlerini terk eden 14 milyon Ukraynalı -nüfusun dörtte birinden fazlası- arasında Ukrayna veya Avrupa’nın başka yerlerinde kalarak Avrupa’nın 2.

Çam ormanlarının, göllerin ve göletlerin araziyle kesiştiği sakin bir bölgede, bombalanmış ve kurşun delik deşik edilmiş evlerin ve işyerlerinin Rus mirası uyumsuz görünüyor.

Kiev şehir sınırlarının hemen kuzeybatısındaki Irpin’de Zürafa adlı bir alışveriş merkezi işleten 35 yaşındaki Serhii Gachkov, “Burası eskiden mutlu bir yerdi – bir bowling salonu, kafeler, bir sinema vardı” dedi. yoğun yangınlar.

Eski ticari plazadaki geniş moloz yığınından birkaç mermi kovanı aldı. Gachkov cep telefonunda bir muhabire merkezin görüntülerini gösterdi. hala gelişen bir toplanma alanı iken. Arşivi daha sonra, Ruslar saldırırken, alışveriş merkezinin içinde ve çevresinde savunma pozisyonlarında kazılan Ukrayna birliklerinin sahnelerine kaydı.

“Burası çocuklar için, gençler için bir yerdi,” dedi Gachkov, görünüşe göre yıkıma hâlâ inanamıyormuş gibi. “Burada 300’den fazla kişi çalıştı. Şimdi hepsi gitti. Onu geri getirmenin bir yolu yok. Bunların hepsinin yıkılması gerekecek.”

Irpin’in kuzeybatısında, iddia edilen Rus mezalimleriyle ün salmış, yapraklı bir Kiev yatak odası topluluğu olan Bucha şehri yatıyor. Sokaklardaki cesetlerin görüntüleri, Rusya’nın büyük Kiev bölgesini işgali sırasında işlendiği iddia edilen savaş suçlarının ilk büyük ölçekli kamuya açık göstergesiydi.

Yetkililer, Bucha’da 400 kadar sivilin öldürüldüğünü söylüyorlar. Çoğunda Ukrayna bayraklı taze mezarlar şehir mezarlığını işaret ediyor. Yetkililer, Rus saldırısı ve işgali sırasında Kiev banliyölerinde yaklaşık 1000 sivilin hayatını kaybettiğini söylüyor.

Ayrıca Bucha’da 1.300’den fazla bina hasar gördü. İlk tahminler maliyeti neredeyse 500 milyon dolar olarak belirledi. Savaşın ekonomiye zarar verdiği bir ülkede geniş çaplı yeniden yapılanma için ne kadar kamu finansmanının sağlanacağı belli değil.

38 yaşındaki Dovzhenko Andrii, geçtiğimiz bir öğleden sonra, Rus topçularının ve silah seslerinin hedefi olan Bucha apartman kompleksinin önünde, “Hepimiz hayatta kaldık, ancak dairemiz yıkıldı, orada kimse yaşayamaz” dedi.

Karısı gittikten hemen sonra sekizinci kattaki dairesine bir mermi isabet etti. Bir Fransız adli tıp ekibinin de yardımıyla Ukrayna savaş suçları savcıları, Rus ateşinin yörüngesini izleyerek hasarı incelerken, yaklaşık 500 birimden oluşan kompleksin büyük bölümü boş kalıyor.

Ön tarafa park edilmiş, Andrii’nin mavi Citroen sedanı da dahil olmak üzere bir düzine kadar kurşun delikli araç vardı. Hırpalanmış Citroen hurdalığa gidiyor gibi görünse de, o ve bir arkadaşı arabayı hava koşullarından korumak için plastikle sarıyordu.

Şehir elektrik, su, gaz ve diğer hizmetleri eski haline getirmek için çalışırken, sakinler Bucha’ya geri dönüyor.

Bucha belediye başkanının danışmanı Mykhailyna Skoryk ofisinde yaptığı bir röportajda, “İnsanlar geri dönmeden önce güvenli olduğunu ve belirli bir düzeyde rahat edeceklerini bilmeli” dedi.

Diğer bir faktör: Rusya’nın geri dönebileceği hissi.

Bölgesel Savunma Kuvvetleri’nden 32 yaşındaki Erivan, “Bazı insanlar Rusların geri döneceğine dair psikolojik bir korkuya sahip” dedi. Bucha’nın batısında, büyük ölçüde terk edilmiş bir kasaba olan Makariv’de savaşçı.

Güvenlik nedeniyle soyadını vermeyi reddeden Erivan, “İnsanlar bundan korkuyor” dedi.

Çoğu büyük mağaza ve okul, Bucha’da ve diğer zor durumdaki topluluklarda kapalı kalıyor. Sakinler, taze et teslimatının duyulmasının ardından geçtiğimiz bir öğleden sonra Bucha’daki bir kasap dükkânında sıraya girdiler.

Caddenin aşağısında, 53 yaşındaki Inna Verzylova ve oğlu Bulat, derme çatma bir tezgahtan sebze ve meyve satıyorlardı. Daireleri bombalandı; şehirden ayrılan bir komşunun evinde yaşıyorlar. Ancak ürün satışları, evlerindeki onarımlar da dahil olmak üzere masrafları karşılamak için bir miktar gelir kaynağıdır.

Verzylova, müşterileri selamlarken, “İnsanlar taze bir şeyler satın alma şansına sahip oldukları için mutlu” dedi. “Kar için fazla bir marj yok. Ama aynı zamanda topluluğumuzu geri getirmeye katkıda bulunduğumuzu da düşünüyoruz.”

Yaklaşık 20 mil kuzeybatıda, Borodyanka kasabası en kötü etkilenenler arasında ve yakın zamanda geri dönme belirtisi göstermiyor. Yaklaşık 12.000 kişilik tarım merkezi, başkente giden Rus kuvvetleri için önemli bir stratejik hedefti. Sakinler, Rus savaş uçaklarının 1 Mart’ta uyarı yapmadan saldırdığını ve çok sayıda eski apartman binasını vurduğunu söylüyor.

Yakında, Rus birlikleri ve tankları Ukraynalı savunucuları püskürttü. İşgalciler, Rus botlarının, askeri kıyafetlerin ve erzak kutularının hala etrafa saçıldığı yerel bir restoran olan Sashy’de barındı.

Sakinler, enkaz ve harcanmamış mühimmatın temizlenmesinin ötesinde çok az dış yardım olduğunu söylüyorlar.

Geçen bir sabah, 41 yaşındaki Denis Alyoshyn, ailenin birinci kattaki paramparça olan dairesini mobilya ve diğer kurtarılabilir eşyalar için arıyordu. Bölge sakinleri, 1 Mart’ta Rusların bombaladığı binada yedi kişinin öldüğünü söyledi.

Alyoshyn, tozla kaplı bir kitaplığı daireden çıkardıktan sonra, çıkmak için bir pencereden tırmandıktan sonra, “Kullanabileceğimiz pek bir şey kalmadı,” dedi.

Ailenin daha büyük endişeleri var. 39 yaşındaki eşi Oksana, bombalı saldırıda sağ bacağını kaybetti. 22 yaşındaki oğulları Vlad, muhtemelen ailesi onu hastaneye götürmek için bir araba bulana kadar kanamayı durdurmak için bir perdeden turnike yaparak annesinin hayatını kurtardı.

77 yaşındaki çaresiz Maria Vasylenko da harabeler arasındaydı. Eşiyle birlikte Rus saldırısında ölen yedi kişiden biri olan 41 yaşındaki kızı Alyona Khuhro için hayati belgeler aradığını söyledi. Polonya’da akrabalarıyla birlikte bulunan kızının 16 ve 10 yaşlarındaki iki çocuğu için devlet tazminatına başvurmak için belgelere ihtiyacı olduğunu söyledi. Ailenin henüz çocuklarına ebeveynlerinin kaderi hakkında bilgi vermeye cesaret edemediğini söyledi.

Vasylenko, 16 Mayıs’ta torununun Polonya’da 10. doğum gününü kutladığını söyledi. Kız, ailesinin neden aramadığını merak etti.

Vasylenko, kızının hemşire olduğunu belirterek, “Ona annesinin cephede yardım ettiğini söylemek zorunda kaldım” dedi. Bir asker olarak “Ve babasının ülkesini savunduğunu”.

Belgeleri bulmakta hiç şansı yok gibiydi.

Boş belediye binasının dışında, yanmış polis karakolunun bulunduğu sokağın aşağısında, Ruslar tarafından boyanmış bir Zafer için V işareti, aralarında bir öğretmen, bir otobüs şoförü, bir kaynakçı ve bir güreş antrenörünün de bulunduğu Borodyanka sakinlerinin resimlerini içeren bir reklam panosunu tahrif ediyor.

Merkezi bir meydanda, 19. yüzyılın çok sevilen Ukraynalı şairi ve milliyetçisi Taras Şevçenko’nun bronz büstü devrilmiş durumda. Şarapnel veya kurşun delikleri anıtın izini sürüyor.

Borodyanka’daki birçok binanın muhtemelen yıkılması gerekecek, hasar o kadar büyük ki.

Yine de futbol sahasında, sakinler eski yaşamların kalıntılarını arayan enkazları toplarken, Artemi ve diğer çocuklar yeni ekilmiş çimlerin etrafında bir top tekmeliyorlardı, görünüşe göre bir zamanlar pek çok sessizliğe kaos eken felaketten uzakta bir dünya. kasabalar.

Artemi’nin annesi Shleyuk, oğlunun ve diğerlerinin etrafta koşuşturmasını izlerken “Futbol ona biraz soluk veriyor” diyor. “Buradaki çocukların buna gerçekten ihtiyacı var. Özellikle şimdi.”

Borodyanka’daki özel muhabir Liliana Nieto del Río bu rapora katkıda bulundu.